Εταίροι

Ο Δήμος Κόνιτσας συνορεύει στα βορειοανατολικά με τον Δήμο Νεστορίου, στα ανατολικά με τον Δήμο Γρεβενών, στα νότια με τους δήμους Ζαγορίου και Πωγωνίου και στα δυτικά με την Επαρχία Κολόνιας της Αλβανίας. Τα όρια του δήμου συμπίπτουν με αυτά της πρώην Επαρχίας Κόνιτσας που καταργήθηκε ως μονάδα τοπικής αυτοδιοίκησης το 1997. Η έκταση του είναι 951,18 τ.χλμ με το 72,5% να αποτελούν τα δάση και μόνο το 10,7% οι γεωργικές εκτάσεις και οι βοσκότοποι. Τα χερσαία ύδατα αν και καλύπτουν μόλις το 2,4% της έκτασης του δήμου, αντιστοιχούν στο 40% των χερσαίων υδάτων του νομού και στο 25% της περιφέρειας.
Είναι από τις πιό ορεινές περιοχές της Ελλάδας καθώς στα όρια του δήμου βρίσκονται η δεύτερη και η τρίτη ψηλότερη κορυφή της χώρας. Στα ανατολικά υψώνεται ο ορεινός όγκος του Σμόλικα (2.631)[2] και της Βασιλίτσας (2.249). Στα νότια η Τύμφη (2.500) χωρίζει το δήμο από αυτόν του Ζαγορίου και το Δούσκο (2.198) με τον δήμο Πωγωνίου ενώ στα βόρεια κυριαρχεί ο Γράμμος (2.521), η τρίτη ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας που αποτελεί και το σύνορο μεταξύ της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Αλβανίας.
Ανάμεσα σ' αυτό το ακραία ορεινό ανάγλυφο έχουν δημιουργηθεί οι κοιλάδες του Αώου και των παραποτάμων του, Σαρανταπόρου και Βοϊδομάτη που ενώνονται δυτικά της Κόνιτσας σχηματίζοντας τον κάμπο της και συνεχίζουν στο έδαφος της Αλβανίας. Επίσης χαρακτηριστικές της υδρογραφίας του δήμου είναι και οι Δρακόλιμνες, αλπικές λίμνες απομεινάρια της παγετωνικής περιόδου.
Η μόνη αξιόλογη πεδινή έκταση του δήμου είναι ο κάμπος της Κόνιτσας σε μέσο υψόμετρο 400 περίπου μέτρων και συνολική έκταση 23.000[3] στρεμμάτων, μόλις το 2,4% της επιφάνειας του δήμου.
Το κλίμα που επικρατεί είναι μεταβατικό μεταξύ του μεσογειακού και του ηπειρωτικού, με ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια. Οι βροχοπτώσεις είναι άφθονες και κυμαίνονται από 1.000 έως 1.400 χιλιοστά, όπως και οι χιονοπτώσεις στα υψόμετρα πάνω από τα 1.000 μέτρα.

• την κατάρτιση επιστημόνων Μηχανικών ικανών να μελετούν και να ερευνούν τα θέματα που αφορούν στους παραπάνω τομείς.
Σκοπός του Τμήματος είναι η ολοκληρωμένη εκπαίδευση, η οποία θα διαμορφώνει καταρτισμένους και ικανούς επαγγελματίες με συγκροτημένες απόψεις για την αρχιτεκτονική, νέους επιστήμονες και δημιουργούς που θα έχουν κατακτήσει τις απαιτούμενες θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις, θα έχουν καλλιεργήσει τις ικανότητες για αισθητική και κριτική σκέψη και θα μπορούν να ανταποκριθούν στις εξελίξεις των αρχιτεκτονικών ιδεών, να κατανοούν σε βάθος το κοινωνικό πεδίο όπου θα κληθούν να εργαστούν.
Οι σπουδές στο Τμήμα αποσκοπούν στη συνολική ανάπτυξη της έρευνας στο ευρύ και ενιαίο αντικείμενο της αρχιτεκτονικής θεωρίας και πράξης. Προβλέπουν την οργάνωση και την ανάπτυξη ενός Προγράμματος Σπουδών, με βάση το οποίο το Τμήμα θα εστιάζει το ακαδημαϊκό και ερευνητικό του έργο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, στην αρχιτεκτονική τεχνολογία, στον αστικό, πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό, στο σχεδιασμό εσωτερικών χώρων, στην ιστορία και θεωρία της αρχιτεκτονικής και της τέχνης, και θα εμβαθύνει σε πεδία όπως:
• Προστασία και Αποκατάσταση Ιστορικών Κτηρίων και Συνόλων
• Αρχιτεκτονική Τοπίου και Υπαίθριων Δημόσιων Χώρων
• Αρχιτεκτονική και Νέες Τεχνολογίες
• Πόλη και Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός

Η ελάχιστη φοίτηση στο Τμήμα είναι 10 εξάμηνα (πέντε έτη).

Το 15ο αιώνα η Πρεμετή περιήλθε στην κυριαρχία των Οθωμανών και έγινε πρώτα καζάς του σαντζακίου του Αργυρόκαστρου και αργότερα εκείνου των Ιωαννίνων. Τον 18ο και τον 19ο αιώνα λειτουργούσε στην πόλη ελληνικό σχολείο. Μετά από μία ανεπιτυχή εξέγερση το 1833, η Οθωμανική Αυτοκρατορία αντικατέστησε τους Οθωμανούς αξιωματούχους της πόλης με ντόπιους Αλβανούς και εξήγγειλε γενική αμνηστία για όλους που είχαν συμμετάσχει στην εξέγερση. Οι τεχνίτες του καζά της Πρεμετής είχαν το μονοπώλιο των "όπιγκα" (παραδοσιακών παπουτσιών) στα βιλαέτια της Σκόδρας και των Ιωαννίνων μέχρι το 1841, οπότε αυτό το προνόμιο καταργήθηκε με τις μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάτ. Το πρώτο αλβανόγλωσσο σχολείο της πόλης ιδρύθηκε το 1889-90 από δάσκαλους που δίδασκαν στον τοπικό Μουσουλμανικό μεντρεσέ και στο ελληνορθόδοξο σχολείο. Αργότερα οι Οθωμανικές αρχές απαγόρευσαν στους Μουσουλμάνους μαθητές να το παρακολουθούν και το σχολείο τελικά έκλεισε. Το 1909, κατά τη Δεύτερη Συνταγματική Περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι αρχές επέτρεψαν να διδάσκεται η αλβανική γλώσσα στον τοπικό μεντρεσέ. Το 1912 η Πρεμετή καταλήφθηκε από ελληνικά στρατευματα και έμεινε υπό ελληνική διοίκηση έως το 1916.

Στις 4 Δεκεμβρίου 1940, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η Πρεμετή περιήλθε σε ελληνικό έλεγχο από τα προελαύνοντα τμήματα του Β΄ Σώματος Στρατού.[9] Το Μάιο του 1944 το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Ενβέρ Χότζα συγκάλεσε στην πόλη το συνέδριο που εξέλεξε την προσωρινή κυβέρνηση της Αλβανίας. Κατά την κομμουνιστική περίοδο η Πρεμετή είχε τον τίτλο της Ηρωικής Πόλης.

Η ανώτατη παιδεία στο Αργυρόκαστρο πριν από την ίδρυση του Πανεπιστημίου γνώρισε σημαντική εμπειρία. Από το 1968 και μέχρι το 1979 λειτούργησε εδώ παράρτημα της Οικονομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τιράνων. Το 1969 μέχρι επίσης το 1979 λειτούργησε το Τμήμα Γεωπονικής, ως παράρτημα του Ανωτάτου Γεωργικού Ινστιτούτου των Τιράνων. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε το 2-χρονο Ανώτατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για την κατάρτιση διδασκάλων διαφόρων ειδικοτήτων. Επίσης, άνοιξε και λειτούργησε επί πέντε έτη, παράρτημα του Ανωτάτου Ινστιτούτου Σωματικής Αγωγής .

Με βάση τη συγκεκριμένη εμπειρία, το 1971, με απόφαση της Κυβέρνησης λειτούργησε το 3-χρονο Ανώτατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο το 1981 μετατράπηκε σε 4-χρονο Ανώτατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Εντός μιας δεκαετίας το 4-χρονο Ανώτατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εξασφάλισε την δυνατότητα για την κατάρτιση διδασκάλων όλων των ειδικοτήτων, εδραίωσε την υποδομή του και εμπλουτίστηκε με την απαραίτητη εκπαιδευτική υλική βάση. Στεγάστηκε σε νέο χτίριο και εξασφάλισε φοιτητική εστία.

Σήμερα αποτελείται από δύο σχολές, τη Σχολή Φυσικών Επιστημών και τη Σχολή Αγωγής και Κοινωνικών Επιστημών, στις οποίες αντιστοιχούν 11 Τμήματα με περίπου 30 προγράμματα σπουδών. Τρεις βασικές κατευθύνσεις στις σπουδές του Πανεπιστημίου είναι : α. Παιδαγωγική, β. Οικονομική, γ. Νοσηλευτική.

Στη δική του πορεία μερικών δεκαετιών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου σπούδασαν φοιτητές στα δύο συστήματα σπουδών στα αλβανικά πανεπιστήμια, οι οποίοι υπηρετούν σε διάφορους τομείς της γνώσης και της επιστήμης , προσφέροντας πολύτιμη συμβολή στην εθνική παιδεία της Αλβανίας.

Το Πανεπιστήμιο, εκτός από ένα διδαχτικό προσωπικό αρκετά εξειδικευμένο, είναι εξοπλισμένο με εργαστήρια και επιστημονική βιβλιοθήκη. Αποτελεί επίσης ένα σημαντικό ερευνητικό, επιστημονικό και εκδοτικό κέντρο. Εκδίδει δικό του επιστημονικό περιοδικό “Kërkime Universitare” (Επιστημονικές έρευνες).